Definify.com
Definition 2025
stanziare
stanziare
Italian
Verb
stanziare
- to allocate
 
Derived terms
Derived terms
Conjugation
    Conjugation of stanziare
| infinitive | stanziare | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avere | gerund | stanziando | |||
| present participle | stanziante | past participle | stanziato | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse | 
| present | stanzio | stanzi | stanzia | stanziamo | stanziate | stanziano | 
| imperfect | stanziavo | stanziavi | stanziava | stanziavamo | stanziavate | stanziavano | 
| past historic | stanziai | stanziasti | stanziò | stanziammo | stanziaste | stanziarono | 
| future | stanzierò | stanzierai | stanzierà | stanzieremo | stanzierete | stanzieranno | 
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse | 
| present | stanzierei | stanzieresti | stanzierebbe | stanzieremmo | stanziereste | stanzierebbero | 
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse | 
| present | stanzi | stanzi | stanzi | stanziamo | stanziate | stanzino | 
| imperfect | stanziassi | stanziassi | stanziasse | stanziassimo | stanziaste | stanziassero | 
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro | 
| stanzia, non stanziare | stanzi | stanziamo | stanziate | stanzino | ||