Definify.com
Definition 2025
stativus
stativus
Latin
Adjective
statīvus m (feminine statīva, neuter statīvum); first/second declension
- stationary (standing still)
 - permanent (especially of a military camp)
 
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | statīvus | statīva | statīvum | statīvī | statīvae | statīva | |
| genitive | statīvī | statīvae | statīvī | statīvōrum | statīvārum | statīvōrum | |
| dative | statīvō | statīvō | statīvīs | ||||
| accusative | statīvum | statīvam | statīvum | statīvōs | statīvās | statīva | |
| ablative | statīvō | statīvā | statīvō | statīvīs | |||
| vocative | statīve | statīva | statīvum | statīvī | statīvae | statīva | |
References
- stativus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - stativus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
 - STATIVUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
 - Félix Gaffiot (1934), “stativus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
 -  Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- a permanent camp: castra stativa (Sall. Iug. 44)
 
 - a permanent camp: castra stativa (Sall. Iug. 44)