Definify.com
Definition 2024
stillaturus
stillaturus
Latin
Participle
stillātūrus m (feminine stillātūra, neuter stillātūrum); first/second declension
- about to trickle
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | stillātūrus | stillātūra | stillātūrum | stillātūrī | stillātūrae | stillātūra | |
genitive | stillātūrī | stillātūrae | stillātūrī | stillātūrōrum | stillātūrārum | stillātūrōrum | |
dative | stillātūrō | stillātūrō | stillātūrīs | ||||
accusative | stillātūrum | stillātūram | stillātūrum | stillātūrōs | stillātūrās | stillātūra | |
ablative | stillātūrō | stillātūrā | stillātūrō | stillātūrīs | |||
vocative | stillātūre | stillātūra | stillātūrum | stillātūrī | stillātūrae | stillātūra |