Definify.com
Definition 2025
stimulaturus
stimulaturus
Latin
Participle
stimulātūrus m (feminine stimulātūra, neuter stimulātūrum); first/second declension
- about to stimulate
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | stimulātūrus | stimulātūra | stimulātūrum | stimulātūrī | stimulātūrae | stimulātūra | |
| genitive | stimulātūrī | stimulātūrae | stimulātūrī | stimulātūrōrum | stimulātūrārum | stimulātūrōrum | |
| dative | stimulātūrō | stimulātūrō | stimulātūrīs | ||||
| accusative | stimulātūrum | stimulātūram | stimulātūrum | stimulātūrōs | stimulātūrās | stimulātūra | |
| ablative | stimulātūrō | stimulātūrā | stimulātūrō | stimulātūrīs | |||
| vocative | stimulātūre | stimulātūra | stimulātūrum | stimulātūrī | stimulātūrae | stimulātūra | |