Definify.com
Definition 2025
stimulatus
stimulatus
Latin
Participle
stimulātus m (feminine stimulāta, neuter stimulātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | stimulātus | stimulāta | stimulātum | stimulātī | stimulātae | stimulāta | |
| genitive | stimulātī | stimulātae | stimulātī | stimulātōrum | stimulātārum | stimulātōrum | |
| dative | stimulātō | stimulātō | stimulātīs | ||||
| accusative | stimulātum | stimulātam | stimulātum | stimulātōs | stimulātās | stimulāta | |
| ablative | stimulātō | stimulātā | stimulātō | stimulātīs | |||
| vocative | stimulāte | stimulāta | stimulātum | stimulātī | stimulātae | stimulāta | |
References
- STIMULATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)