Definify.com
Definition 2025
straniare
straniare
Italian
Verb
straniare
Conjugation
Conjugation of straniare
| infinitive | straniare | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avere | gerund | straniando | |||
| present participle | straniante | past participle | straniato | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | stranio | strani | strania | straniamo | straniate | straniano |
| imperfect | straniavo | straniavi | straniava | straniavamo | straniavate | straniavano |
| past historic | straniai | straniasti | straniò | straniammo | straniaste | straniarono |
| future | stranierò | stranierai | stranierà | stranieremo | stranierete | stranieranno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | stranierei | stranieresti | stranierebbe | stranieremmo | straniereste | stranierebbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | strani | strani | strani | straniamo | straniate | stranino |
| imperfect | straniassi | straniassi | straniasse | straniassimo | straniaste | straniassero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| strania, non straniare | strani | straniamo | straniate | stranino | ||