Definify.com
Definition 2025
stranire
stranire
Italian
Verb
stranire
Related terms
Conjugation
Conjugation of stranire
| infinitive | stranire | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avere | gerund | stranendo | |||
| present participle | stranente | past participle | stranito | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | stranisco | stranisci | stranisce | straniamo | stranite | straniscono |
| imperfect | stranivo | stranivi | straniva | stranivamo | stranivate | stranivano |
| past historic | stranii | stranisti | stranì | stranimmo | straniste | stranirono |
| future | stranirò | stranirai | stranirà | straniremo | stranirete | straniranno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | stranirei | straniresti | stranirebbe | straniremmo | stranireste | stranirebbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | stranisca | stranisca | stranisca | straniamo | straniate | straniscano |
| imperfect | stranissi | stranissi | stranisse | stranissimo | straniste | stranissero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| stranisci, non stranire | stranisca | straniamo | stranite | straniscano | ||