Definify.com
Definition 2024
strzelić
strzelić
Polish
Verb
strzelić pf (imperfective strzelać)
- to shoot
Conjugation
Conjugation of strzelić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | strzelić | |||||
| future tense | 1st | strzelę | strzelimy | |||
| 2nd | strzelisz | strzelicie | ||||
| 3rd | strzeli | strzelą | ||||
| past tense | 1st | strzeliłem | strzeliłam | strzeliliśmy | strzeliłyśmy | |
| 2nd | strzeliłeś | strzeliłaś | strzeliliście | strzeliłyście | ||
| 3rd | strzelił | strzeliła | strzeliło | strzelili | strzeliły | |
| conditional | 1st | strzeliłbym | strzeliłabym | strzelilibyśmy | strzeliłybyśmy | |
| 2nd | strzeliłbyś | strzeliłabyś | strzelilibyście | strzeliłybyście | ||
| 3rd | strzeliłby | strzeliłaby | strzeliłoby | strzeliliby | strzeliłyby | |
| imperative | 1st | niech strzelę | strzelmy | |||
| 2nd | strzel | strzelcie | ||||
| 3rd | niech strzeli | niech strzelą | ||||
| anterior adverbial participle | strzeliwszy | |||||
| impersonal past | strzelono | |||||
| verbal noun | strzelenie | |||||