Definify.com
Definition 2024
subacturus
subacturus
Latin
Participle
subactūrus m (feminine subactūra, neuter subactūrum); first/second declension
- about to subjugate
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | subactūrus | subactūra | subactūrum | subactūrī | subactūrae | subactūra | |
| genitive | subactūrī | subactūrae | subactūrī | subactūrōrum | subactūrārum | subactūrōrum | |
| dative | subactūrō | subactūrō | subactūrīs | ||||
| accusative | subactūrum | subactūram | subactūrum | subactūrōs | subactūrās | subactūra | |
| ablative | subactūrō | subactūrā | subactūrō | subactūrīs | |||
| vocative | subactūre | subactūra | subactūrum | subactūrī | subactūrae | subactūra | |