Definify.com
Definition 2025
subiciens
subiciens
Latin
Participle
subiciēns m, f, n (genitive subicientis); third declension
- supplying etc.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | subiciēns | subicientēs | subicientia | ||
| genitive | subicientis | subicientium | |||
| dative | subicientī | subicientibus | |||
| accusative | subicientem | subiciēns | subicientēs | subicientia | |
| ablative | subiciente, subicientī1 | subicientibus | |||
| vocative | subiciēns | subicientēs | subicientia | ||
1When used purely as an adjective.