Definify.com
Definition 2025
subiunctivus
subiunctivus
Latin
Adjective
subiunctīvus m (feminine subiunctīva, neuter subiunctīvum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | subiunctīvus | subiunctīva | subiunctīvum | subiunctīvī | subiunctīvae | subiunctīva | |
| genitive | subiunctīvī | subiunctīvae | subiunctīvī | subiunctīvōrum | subiunctīvārum | subiunctīvōrum | |
| dative | subiunctīvō | subiunctīvō | subiunctīvīs | ||||
| accusative | subiunctīvum | subiunctīvam | subiunctīvum | subiunctīvōs | subiunctīvās | subiunctīva | |
| ablative | subiunctīvō | subiunctīvā | subiunctīvō | subiunctīvīs | |||
| vocative | subiunctīve | subiunctīva | subiunctīvum | subiunctīvī | subiunctīvae | subiunctīva | |