Definify.com
Definition 2024
subjectief
subjectief
Dutch
Adjective
subjectief (comparative subjectiever, superlative subjectiefst)
Inflection
| Inflection of subjectief | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | subjectief | |||
| inflected | subjectieve | |||
| comparative | subjectiever | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | subjectief | subjectiever | het subjectiefst het subjectiefste |
|
| indefinite | m./f. sing. | subjectieve | subjectievere | subjectiefste |
| n. sing. | subjectief | subjectiever | subjectiefste | |
| plural | subjectieve | subjectievere | subjectiefste | |
| definite | subjectieve | subjectievere | subjectiefste | |
| partitive | subjectiefs | subjectievers | — | |