Definify.com
Definition 2025
subtractus
subtractus
Latin
Participle
subtractus m (feminine subtracta, neuter subtractum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | subtractus | subtracta | subtractum | subtractī | subtractae | subtracta | |
| genitive | subtractī | subtractae | subtractī | subtractōrum | subtractārum | subtractōrum | |
| dative | subtractō | subtractō | subtractīs | ||||
| accusative | subtractum | subtractam | subtractum | subtractōs | subtractās | subtracta | |
| ablative | subtractō | subtractā | subtractō | subtractīs | |||
| vocative | subtracte | subtracta | subtractum | subtractī | subtractae | subtracta | |
References
- subtractus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “subtractus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.