Definify.com
Definition 2025
succinctus
succinctus
Latin
Participle
succinctus m (feminine succincta, neuter succinctum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | succinctus | succincta | succinctum | succinctī | succinctae | succincta | |
| genitive | succinctī | succinctae | succinctī | succinctōrum | succinctārum | succinctōrum | |
| dative | succinctō | succinctō | succinctīs | ||||
| accusative | succinctum | succinctam | succinctum | succinctōs | succinctās | succincta | |
| ablative | succinctō | succinctā | succinctō | succinctīs | |||
| vocative | succincte | succincta | succinctum | succinctī | succinctae | succincta | |
Related terms
Descendants
- English: succinct
References
- succinctus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- SUCCINCTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “succinctus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.