Definify.com

Definition 2024


sufficio

sufficio

Latin

Alternative forms

Verb

sufficiō (present infinitive sufficere, perfect active suffēcī, supine suffectum); third conjugation iō-variant

  1. I supply, provide, afford, give, furnish, yield.
  2. I put under or among.
  3. I dip, dye, steep, impregnate, tinge, imbue.
  4. I appoint to a vacancy, choose as a substitute, employ in.
  5. (of a building) I lay a foundation for.
  6. (intransitive) I am sufficient, am adequate, am capable, suffice, avail, satisfy.

Inflection

   Conjugation of sufficio (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present sufficiō sufficis sufficit sufficimus sufficitis sufficiunt
imperfect sufficiēbam sufficiēbās sufficiēbat sufficiēbāmus sufficiēbātis sufficiēbant
future sufficiam sufficiēs sufficiet sufficiēmus sufficiētis sufficient
perfect suffēcī suffēcistī suffēcit suffēcimus suffēcistis suffēcērunt, suffēcēre
pluperfect suffēceram suffēcerās suffēcerat suffēcerāmus suffēcerātis suffēcerant
future perfect suffēcerō suffēceris suffēcerit suffēcerimus suffēceritis suffēcerint
passive present sufficior sufficeris, sufficere sufficitur sufficimur sufficiminī sufficiuntur
imperfect sufficiēbar sufficiēbāris, sufficiēbāre sufficiēbātur sufficiēbāmur sufficiēbāminī sufficiēbantur
future sufficiar sufficiēris, sufficiēre sufficiētur sufficiēmur sufficiēminī sufficientur
perfect suffectus + present active indicative of sum
pluperfect suffectus + imperfect active indicative of sum
future perfect suffectus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present sufficiam sufficiās sufficiat sufficiāmus sufficiātis sufficiant
imperfect sufficerem sufficerēs sufficeret sufficerēmus sufficerētis sufficerent
perfect suffēcerim suffēcerīs suffēcerit suffēcerīmus suffēcerītis suffēcerint
pluperfect suffēcissem suffēcissēs suffēcisset suffēcissēmus suffēcissētis suffēcissent
passive present sufficiar sufficiāris, sufficiāre sufficiātur sufficiāmur sufficiāminī sufficiantur
imperfect sufficerer sufficerēris, sufficerēre sufficerētur sufficerēmur sufficerēminī sufficerentur
perfect suffectus + present active subjunctive of sum
pluperfect suffectus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present suffice sufficite
future sufficitō sufficitō sufficitōte sufficiuntō
passive present sufficere sufficiminī
future sufficitor sufficitor sufficiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives sufficere suffēcisse suffectūrus esse sufficī suffectus esse suffectum īrī
participles sufficiēns suffectūrus suffectus sufficiendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
sufficere sufficiendī sufficiendō sufficiendum suffectum suffectū

Synonyms

Derived terms

Related terms

Descendants

References