Definify.com
Definition 2025
sumministratus
sumministratus
Latin
Participle
sumministrātus m (feminine sumministrāta, neuter sumministrātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | sumministrātus | sumministrāta | sumministrātum | sumministrātī | sumministrātae | sumministrāta | |
| genitive | sumministrātī | sumministrātae | sumministrātī | sumministrātōrum | sumministrātārum | sumministrātōrum | |
| dative | sumministrātō | sumministrātō | sumministrātīs | ||||
| accusative | sumministrātum | sumministrātam | sumministrātum | sumministrātōs | sumministrātās | sumministrāta | |
| ablative | sumministrātō | sumministrātā | sumministrātō | sumministrātīs | |||
| vocative | sumministrāte | sumministrāta | sumministrātum | sumministrātī | sumministrātae | sumministrāta | |
References
- sumministratus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “sumministratus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.