Definify.com
Definition 2025
superlucratus
superlucratus
Latin
Participle
superlucratus m (feminine superlucrata, neuter superlucratum); first/second declension
- gained in addition
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | superlucratus | superlucrata | superlucratum | superlucratī | superlucratae | superlucrata | |
| genitive | superlucratī | superlucratae | superlucratī | superlucratōrum | superlucratārum | superlucratōrum | |
| dative | superlucratō | superlucratō | superlucratīs | ||||
| accusative | superlucratum | superlucratam | superlucratum | superlucratōs | superlucratās | superlucrata | |
| ablative | superlucratō | superlucratā | superlucratō | superlucratīs | |||
| vocative | superlucrate | superlucrata | superlucratum | superlucratī | superlucratae | superlucrata | |