Definify.com
Definition 2025
supradictus
supradictus
Latin
Participle
suprādīctus m (feminine suprādīcta, neuter suprādīctum); first/second declension
- Alternative form of superdīctus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | suprādīctus | suprādīcta | suprādīctum | suprādīctī | suprādīctae | suprādīcta | |
| genitive | suprādīctī | suprādīctae | suprādīctī | suprādīctōrum | suprādīctārum | suprādīctōrum | |
| dative | suprādīctō | suprādīctō | suprādīctīs | ||||
| accusative | suprādīctum | suprādīctam | suprādīctum | suprādīctōs | suprādīctās | suprādīcta | |
| ablative | suprādīctō | suprādīctā | suprādīctō | suprādīctīs | |||
| vocative | suprādīcte | suprādīcta | suprādīctum | suprādīctī | suprādīctae | suprādīcta | |