Definify.com
Definition 2025
surrisus
surrisus
Latin
Participle
surrīsus m (feminine surrīsa, neuter surrīsum); first/second declension
- Alternative form of subrīsus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | surrīsus | surrīsa | surrīsum | surrīsī | surrīsae | surrīsa | |
| genitive | surrīsī | surrīsae | surrīsī | surrīsōrum | surrīsārum | surrīsōrum | |
| dative | surrīsō | surrīsō | surrīsīs | ||||
| accusative | surrīsum | surrīsam | surrīsum | surrīsōs | surrīsās | surrīsa | |
| ablative | surrīsō | surrīsā | surrīsō | surrīsīs | |||
| vocative | surrīse | surrīsa | surrīsum | surrīsī | surrīsae | surrīsa | |