Definify.com
Definition 2025
surrupturus
surrupturus
Latin
Participle
surruptūrus m (feminine surruptūra, neuter surruptūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | surruptūrus | surruptūra | surruptūrum | surruptūrī | surruptūrae | surruptūra | |
| genitive | surruptūrī | surruptūrae | surruptūrī | surruptūrōrum | surruptūrārum | surruptūrōrum | |
| dative | surruptūrō | surruptūrō | surruptūrīs | ||||
| accusative | surruptūrum | surruptūram | surruptūrum | surruptūrōs | surruptūrās | surruptūra | |
| ablative | surruptūrō | surruptūrā | surruptūrō | surruptūrīs | |||
| vocative | surruptūre | surruptūra | surruptūrum | surruptūrī | surruptūrae | surruptūra | |