Definify.com
Definition 2025
suscipiens
suscipiens
Latin
Participle
suscipiēns m, f, n (genitive suscipientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | suscipiēns | suscipientēs | suscipientia | ||
| genitive | suscipientis | suscipientium | |||
| dative | suscipientī | suscipientibus | |||
| accusative | suscipientem | suscipiēns | suscipientēs | suscipientia | |
| ablative | suscipiente, suscipientī1 | suscipientibus | |||
| vocative | suscipiēns | suscipientēs | suscipientia | ||
1When used purely as an adjective.