Definify.com
Definition 2024
svala
svala
Icelandic
Noun
svala f (genitive singular svölu, nominative plural svölur)
Declension
declension of svala
Etymology 2
Verb
svala (weak verb, third-person singular past indicative svalaði, supine svalað)
Conjugation
svala — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að svala | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
svalað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
svalandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég svala | við svölum | present (nútíð) |
ég svali | við svölum |
| þú svalar | þið svalið | þú svalir | þið svalið | ||
| hann, hún, það svalar | þeir, þær, þau svala | hann, hún, það svali | þeir, þær, þau svali | ||
| past (þátíð) |
ég svalaði | við svöluðum | past (þátíð) |
ég svalaði | við svöluðum |
| þú svalaðir | þið svöluðuð | þú svalaðir | þið svöluðuð | ||
| hann, hún, það svalaði | þeir, þær, þau svöluðu | hann, hún, það svalaði | þeir, þær, þau svöluðu | ||
| imperative (boðháttur) |
svala (þú) | svalið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| svalaðu | svaliði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Norwegian Nynorsk
Noun
svala f
