Definify.com
Definition 2024
svelta
svelta
Icelandic
Verb
svelta (strong verb, third-person singular past indicative svalt, third-person plural past indicative sultu, supine soltið)
- (intransitive) to starve
Conjugation
svelta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að svelta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
soltið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sveltandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég svelt | við sveltum | present (nútíð) |
ég svelti | við sveltum |
| þú sveltur | þið sveltið | þú sveltir | þið sveltið | ||
| hann, hún, það sveltur | þeir, þær, þau svelta | hann, hún, það svelti | þeir, þær, þau svelti | ||
| past (þátíð) |
ég svalt | við sultum | past (þátíð) |
ég sylti | við syltum |
| þú svalst | þið sultuð | þú syltir | þið syltuð | ||
| hann, hún, það svalt | þeir, þær, þau sultu | hann, hún, það sylti | þeir, þær, þau syltu | ||
| imperative (boðháttur) |
svelt (þú) | sveltið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sveltu | sveltiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
soltinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
soltinn | soltin | soltið | soltnir | soltnar | soltin | |
| accusative (þolfall) |
soltinn | soltna | soltið | soltna | soltnar | soltin | |
| dative (þágufall) |
soltnum | soltinni | soltnu | soltnum | soltnum | soltnum | |
| genitive (eignarfall) |
soltins | soltinnar | soltins | soltinna | soltinna | soltinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
soltni | soltna | soltna | soltnu | soltnu | soltnu | |
| accusative (þolfall) |
soltna | soltnu | soltna | soltnu | soltnu | soltnu | |
| dative (þágufall) |
soltna | soltnu | soltna | soltnu | soltnu | soltnu | |
| genitive (eignarfall) |
soltna | soltnu | soltna | soltnu | soltnu | soltnu | |
Derived terms
- sveltur sitjandi kráka en fljúgandi fær
Etymology 2
From Old Norse svelta (weak verb), from Proto-Germanic *swaltijaną.
Verb
svelta (weak verb, third-person singular past indicative svelti, supine svelt)
- (transitive, governs the accusative) to starve (someone, or figuratively something)
Conjugation
svelta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að svelta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
svelt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sveltandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég svelti | við sveltum | present (nútíð) |
ég svelti | við sveltum |
| þú sveltir | þið sveltið | þú sveltir | þið sveltið | ||
| hann, hún, það sveltir | þeir, þær, þau svelta | hann, hún, það svelti | þeir, þær, þau svelti | ||
| past (þátíð) |
ég svelti | við sveltum | past (þátíð) |
ég svelti | við sveltum |
| þú sveltir | þið sveltuð | þú sveltir | þið sveltuð | ||
| hann, hún, það svelti | þeir, þær, þau sveltu | hann, hún, það svelti | þeir, þær, þau sveltu | ||
| imperative (boðháttur) |
svelt (þú) | sveltið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sveltu | sveltiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
sveltur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
sveltur | svelt | svelt | sveltir | sveltar | svelt | |
| accusative (þolfall) |
sveltan | svelta | svelt | svelta | sveltar | svelt | |
| dative (þágufall) |
sveltum | sveltri | sveltu | sveltum | sveltum | sveltum | |
| genitive (eignarfall) |
svelts | sveltrar | svelts | sveltra | sveltra | sveltra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
svelti | svelta | svelta | sveltu | sveltu | sveltu | |
| accusative (þolfall) |
svelta | sveltu | svelta | sveltu | sveltu | sveltu | |
| dative (þágufall) |
svelta | sveltu | svelta | sveltu | sveltu | sveltu | |
| genitive (eignarfall) |
svelta | sveltu | svelta | sveltu | sveltu | sveltu | |