Definify.com
Definition 2025
swigian
swigian
Old English
Verb
swīgian
- to be silent
Conjugation
Conjugation of swīgian (weak class 2)
| infinitive | swīgian | tō swīgianne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | swīgie swīgiġe |
swīgode |
| 2nd-person singular | swīgast | swīgodest |
| 3rd-person singular | swīgaþ | swīgode |
| plural | swīgiaþ swīgiġaþ |
swīgodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | swīgie swīgiġe |
swīgode |
| plural | swīgien swīgiġen |
swīgoden |
| imperative | ||
| singular | swīga | |
| plural | swīgiaþ swīgiġaþ |
|
| participle | present | past |
| swīgiende swīgiġende |
(ġe)swīgod | |