Definify.com
Definition 2025
swincan
swincan
Old English
Verb
swincan
Conjugation
Conjugation of swincan (strong class 3)
| infinitive | swincan | tō swincanne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | swince | swanc |
| 2nd-person singular | swincest | swunce |
| 3rd-person singular | swinceþ | swanc |
| plural | swincaþ | swuncon |
| subjunctive | present | past |
| singular | swince | swunce |
| plural | swincen | swuncen |
| imperative | ||
| singular | swinc | |
| plural | swincaþ | |
| participle | present | past |
| swincende | (ġe)swuncen | |
Descendants
- English: swink