Definify.com
Definition 2024
szczekać
szczekać
Polish
Verb
szczekać impf (perfective szczeknąć)
- to bark (to make loud noise, e.g. a dog, a wolf)
Conjugation
Conjugation of szczekać impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | szczekać | |||||
| present tense | 1st | szczekam | szczekamy | |||
| 2nd | szczekasz | szczekacie | ||||
| 3rd | szczeka | szczekają | ||||
| past tense | 1st | szczekałem | szczekałam | szczekaliśmy | szczekałyśmy | |
| 2nd | szczekałeś | szczekałaś | szczekaliście | szczekałyście | ||
| 3rd | szczekał | szczekała | szczekało | szczekali | szczekały | |
| future tense | 1st | będę szczekał1 | będę szczekała1 | będziemy szczekali1 | będziemy szczekały1 | |
| 2nd | będziesz szczekał1 | będziesz szczekała1 | będziecie szczekali1 | będziecie szczekały1 | ||
| 3rd | będzie szczekał1 | będzie szczekała1 | będzie szczekało1 | będą szczekali1 | będą szczekały1 | |
| conditional | 1st | szczekałbym | szczekałabym | szczekalibyśmy | szczekałybyśmy | |
| 2nd | szczekałbyś | szczekałabyś | szczekalibyście | szczekałybyście | ||
| 3rd | szczekałby | szczekałaby | szczekałoby | szczekaliby | szczekałyby | |
| imperative | 1st | — | szczekajmy | |||
| 2nd | szczekaj | szczekajcie | ||||
| 3rd | niech szczeka | niech szczekają | ||||
| active adjectival participle | szczekający | szczekająca | szczekające | szczekający | szczekające | |
| contemporary adverbial participle | szczekając | |||||
| impersonal past | szczekano | |||||
| verbal noun | szczekanie | |||||
| 1or: będę szczekać, będziesz szczekać etc. | ||||||