Definify.com
Definition 2025
taain
taain
Finnish
Adjective
taain
- Alternative form of tain (located farthest back, behind other objects).
Declension
| Inflection of taain (Kotus type 36/sisin, mp-mm gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | taain | taaimmat | |
| genitive | taaimman | taaimpien taainten |
|
| partitive | taainta | taaimpia | |
| illative | taaimpaan | taaimpiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | taain | taaimmat | |
| accusative | nom. | taain | taaimmat |
| gen. | taaimman | ||
| genitive | taaimman | taaimpien taainten taaimpainrare |
|
| partitive | taainta | taaimpia | |
| inessive | taaimmassa | taaimmissa | |
| elative | taaimmasta | taaimmista | |
| illative | taaimpaan | taaimpiin | |
| adessive | taaimmalla | taaimmilla | |
| ablative | taaimmalta | taaimmilta | |
| allative | taaimmalle | taaimmille | |
| essive | taaimpana | taaimpina | |
| translative | taaimmaksi | taaimmiksi | |
| instructive | — | taaimmin | |
| abessive | taaimmatta | taaimmitta | |
| comitative | — | taaimpine | |