Definify.com
Definition 2024
tabulatus
tabulatus
Latin
Adjective
tabulātus m (feminine tabulāta, neuter tabulātum); first/second declension
- floored (having a floor)
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | tabulātus | tabulāta | tabulātum | tabulātī | tabulātae | tabulāta | |
| genitive | tabulātī | tabulātae | tabulātī | tabulātōrum | tabulātārum | tabulātōrum | |
| dative | tabulātō | tabulātō | tabulātīs | ||||
| accusative | tabulātum | tabulātam | tabulātum | tabulātōs | tabulātās | tabulāta | |
| ablative | tabulātō | tabulātā | tabulātō | tabulātīs | |||
| vocative | tabulāte | tabulāta | tabulātum | tabulātī | tabulātae | tabulāta | |
Related terms
References
- tabulatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- TABULATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “tabulatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.