Definify.com
Definition 2025
taistil
taistil
Irish
Verb
taistil (present analytic taistealaíonn, future analytic taistealóidh, verbal noun taisteal, past participle taistealta)
- to travel
- (basketball) to travel
Conjugation
Second Conjugation
| singular | plural | relative | autonomous | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||
| indicative | present | taistealaím | taistealaíonn tú; taistealaír† |
taistealaíonn sé, sí | taistealaímid; taistealaíonn muid |
taistealaíonn sibh | taistealaíonn siad; taistealaíd† |
a thaistealaíonn; a thaistealaíos / a dtaistealaíonn*; a dtaistealaíos* |
taistealaítear |
| past | thaistil mé; thaistealaíos | thaistil tú; thaistealaís | thaistil sé, sí | thaistealaíomar; thaistil muid | thaistil sibh; thaistealaíobhair | thaistil siad; thaistealaíodar | a thaistil / ar thaistil* |
taistealaíodh | |
| past habitual | thaistealaínn | thaistealaíteá | thaistealaíodh sé, sí | thaistealaímis; thaistealaíodh muid | thaistealaíodh sibh | thaistealaídís; thaistealaíodh siad | a thaistealaíodh / ar thaistealaíodh* |
thaistealaítí | |
| future | taistealóidh mé; taistealód; taistealóchaidh mé† |
taistealóidh tú; taistealóir†; taistealóchaidh tú† |
taistealóidh sé, sí; taistealóchaidh sé, sí† |
taistealóimid; taistealóidh muid; taistealóchaimid†; taistealóchaidh muid† |
taistealóidh sibh; taistealóchaidh sibh† |
taistealóidh siad; taistealóid†; taistealóchaidh siad† |
a thaistealóidh; a thaistealós; a thaistealóchaidh†; a thaistealóchas† / a dtaistealóidh*; a dtaistealós*; a dtaistealóchaidh*†; a dtaistealóchas*† |
taistealófar; taistealóchar† | |
| conditional | thaistealóinn; thaistealóchainn† | thaistealófá; thaistealóchthᆠ| thaistealódh sé, sí; thaistealóchadh sé, sí† | thaistealóimis; thaistealódh muid; thaistealóchaimis†; thaistealóchadh muid† | thaistealódh sibh; thaistealóchadh sibh† | thaistealóidís; thaistealódh siad; thaistealóchadh siad† | a thaistealódh; a thaistealóchadh† / ar thaistealódh*; ar thaistealóchadh*† |
thaistealófaí; thaistealóchthaí† | |
| subjunctive | present | go dtaistealaí mé; go dtaistealaíod† |
go dtaistealaí tú; go dtaistealaír† |
go dtaistealaí sé, sí | go dtaistealaímid; go dtaistealaí muid |
go dtaistealaí sibh | go dtaistealaí siad; go dtaistealaíd† |
— | go dtaistealaítear |
| past | dá dtaistealaínn | dá dtaistealaíteá | dá dtaistealaíodh sé, sí | dá dtaistealaímis; dá dtaistealaíodh muid |
dá dtaistealaíodh sibh | dá dtaistealaídís; dá dtaistealaíodh siad |
— | dá dtaistealaítí | |
| imperative | taistealaím | taistil | taistealaíodh sé, sí | taistealaímis | taistealaígí; taistealaídh† |
taistealaídís | — | taistealaítear | |
| verbal noun | taisteal | ||||||||
| past participle | taistealta | ||||||||
*Indirect relative
† Dialect form
Derived terms
Noun
taistil m
- genitive singular of taisteal
Mutation
| Irish mutation | ||
|---|---|---|
| Radical | Lenition | Eclipsis |
| taistil | thaistil | dtaistil |
| Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. | ||