Definify.com

Definition 2024

taramak

taramak

Turkish

Verb

taramak

  1. (transitive) to comb
  2. (transitive) to comb, search thoroughly
  3. (transitive) to scan, to create a digital copy of an image using a scanner.

Related terms

Derived terms

Conjugation

positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple tarar mıyım? tarar mısın? tarar mı? tarar mıyız? tarar mısınız? tararlar mı?
present continuous tarıyor muyum? tarıyor musun? tarıyor mu? tarıyor muyuz? tarıyor musunuz? tarıyorlar mı?
past definite taradım mı? taradın mı? taradı mı? taradık mı? taradınız mı? taradılar mı?
past continuous tarıyor muydum? tarıyor muydun? tarıyor muydu? tarıyor muyduk? tarıyor muydunuz? tarıyorlar mıydı?
future simple tarayacak mıyım? tarayacak mısın? tarayacak mı? tarayacak mıyız? tarayacak mısınız? tarayacaklar mı?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple taramam taramazsın taramaz taramayız taramazsınız taramazlar
present continuous taramıyorum taramıyorsun taramıyor taramıyoruz taramıyorsunuz taramıyorlar
past definite taramadım taramadın taramadı taramadık taramadınız taramadılar
past continuous taramıyordum taramıyordun taramıyordu taramıyorduk taramıyordunuz taramıyordular
future simple taramayacağım taramayacaksın taramayacak taramayacağız taramayacaksınız taramayacaklar

References

  1. ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003) Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill: “*dar-”
  2. ↑ "tara-" - nişanyansözlük

Etymology

From Old Turkic tarā- ‎(“to comb, disband”), from Proto-Turkic *dara- ‎(“to comb”), possibly also related to Proto-Turkic *dar- ‎(“to scatter, spread”)[1]. See dağılmak.

According to Nişanyan the verb is derived from “tār”, Middle Persian word for hair, though it doesn't exist in Turkic he gives the example of Mongolian тар ‎(tar, “bunch of hair, tassel”). He also argues that Kashgari using tar- ‎(“to scatter”) and tarā- interchangeably is due to confusion and they are not related.[2]

Similar Results