Definify.com
Definition 2025
tardaturus
tardaturus
Latin
Participle
tardaturus m (feminine tardatura, neuter tardaturum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | tardaturus | tardatura | tardaturum | tardaturī | tardaturae | tardatura | |
| genitive | tardaturī | tardaturae | tardaturī | tardaturōrum | tardaturārum | tardaturōrum | |
| dative | tardaturō | tardaturō | tardaturīs | ||||
| accusative | tardaturum | tardaturam | tardaturum | tardaturōs | tardaturās | tardatura | |
| ablative | tardaturō | tardaturā | tardaturō | tardaturīs | |||
| vocative | tardature | tardatura | tardaturum | tardaturī | tardaturae | tardatura | |