Definify.com
Definition 2025
temperandus
temperandus
Latin
Participle
temperandus m (feminine temperanda, neuter temperandum); first/second declension
- which is to be tempered
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | temperandus | temperanda | temperandum | temperandī | temperandae | temperanda | |
| genitive | temperandī | temperandae | temperandī | temperandōrum | temperandārum | temperandōrum | |
| dative | temperandō | temperandō | temperandīs | ||||
| accusative | temperandum | temperandam | temperandum | temperandōs | temperandās | temperanda | |
| ablative | temperandō | temperandā | temperandō | temperandīs | |||
| vocative | temperande | temperanda | temperandum | temperandī | temperandae | temperanda | |