Definify.com

Definition 2025

tiúin

tiúin

Irish

Verb

tiúin ‎(present analytic tiúnann, future analytic tiúnfaidh, verbal noun tiúnadh, past participle tiúnta)

to tune

Conjugation

First Conjugation (A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	tiúnaim	tiúnann tú; tiúnair^†	tiúnann sé, sí	tiúnaimid	tiúnann sibh	tiúnann siad; tiúnaid^†	a thiúnann; a thiúnas / a dtiúnann; a dtiúnas	tiúntar
	past	thiúin mé; thiúnas	thiúin tú; thiúnais	thiúin sé, sí	thiúnamar; thiúin muid	thiúin sibh; thiúnabhair	thiúin siad; thiúnadar	a thiúin / ar thiúin*	tiúnadh
	past habitual	thiúnainn	thiúntá	thiúnadh sé, sí	thiúnaimis; thiúnadh muid	thiúnadh sibh	thiúnaidís; thiúnadh siad	a thiúnadh / ar thiúnadh*	thiúntaí
	future	tiúnfaidh mé; tiúnfad	tiúnfaidh tú; tiúnfair^†	tiúnfaidh sé, sí	tiúnfaimid; tiúnfaidh muid	tiúnfaidh sibh	tiúnfaidh siad; tiúnfaid^†	a thiúnfaidh; a thiúnfas / a dtiúnfaidh; a dtiúnfas	tiúnfar
conditional		thiúnfainn	thiúnfá	thiúnfadh sé, sí	thiúnfaimis; thiúnfadh muid	thiúnfadh sibh	thiúnfaidís; thiúnfadh siad	a thiúnfadh / ar thiúnfadh*	thiúnfaí
subjunctive	present	go dtiúna mé; go dtiúnad^†	go dtiúna tú; go dtiúnair^†	go dtiúna sé, sí	go dtiúnaimid; go dtiúna muid	go dtiúna sibh	go dtiúna siad; go dtiúnaid^†	—	go dtiúntar
subjunctive	past	dá dtiúnainn	dá dtiúntá	dá dtiúnadh sé, sí	dá dtiúnaimis; dá dtiúnadh muid	dá dtiúnadh sibh	dá dtiúnaidís; dá dtiúnadh siad	—	dá dtiúntaí
imperative		tiúnaim	tiúin	tiúnadh sé, sí	tiúnaimis	tiúnaigí; tiúnaidh^†	tiúnaidís	—	tiúntar
verbal noun		tiúnadh
past participle		tiúnta

* Indirect relative
† Dialect form

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
tiúin	thiúin	dtiúin
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.