Definify.com
Definition 2025
tibetanus
tibetanus
Latin
Adjective
tibetanus m (feminine tibetana, neuter tibetanum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | tibetanus | tibetana | tibetanum | tibetanī | tibetanae | tibetana | |
| genitive | tibetanī | tibetanae | tibetanī | tibetanōrum | tibetanārum | tibetanōrum | |
| dative | tibetanō | tibetanō | tibetanīs | ||||
| accusative | tibetanum | tibetanam | tibetanum | tibetanōs | tibetanās | tibetana | |
| ablative | tibetanō | tibetanā | tibetanō | tibetanīs | |||
| vocative | tibetane | tibetana | tibetanum | tibetanī | tibetanae | tibetana | |