Definify.com
Definition 2025
tinke
tinke
West Frisian
Verb
tinke
- To think
Conjugation
Conjugation of tinke
| Infinitive: tinke | ||||||||
| Present tense | Past tense | |||||||
| person | singular | plural | singular | plural | ||||
| 1st | ik | tink | wy | tinke | ik | tocht | wy | tochten |
| 2nd | do/dû | tinkst | jimme | tinke | do/dû | tochtst | jimme | tochten |
| 3rd | hy/sy | tinkt | hja | tinke | hy/sy | tocht | hja | tochten |
| Present participle | Imperative | Auxiliary | Past participle | |||||
| tinkend (tinkende) | tink | hawwe | tocht | |||||