Definify.com
Definition 2025
titubandus
titubandus
Latin
Participle
titubandus m (feminine titubanda, neuter titubandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | titubandus | titubanda | titubandum | titubandī | titubandae | titubanda | |
| genitive | titubandī | titubandae | titubandī | titubandōrum | titubandārum | titubandōrum | |
| dative | titubandō | titubandō | titubandīs | ||||
| accusative | titubandum | titubandam | titubandum | titubandōs | titubandās | titubanda | |
| ablative | titubandō | titubandā | titubandō | titubandīs | |||
| vocative | titubande | titubanda | titubandum | titubandī | titubandae | titubanda | |