Definify.com
Definition 2025
tiuku
tiuku
Finnish
Noun
tiuku
- A small bell.
Declension
| Inflection of tiuku (Kotus type 1/valo, k- gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | tiuku | tiu'ut | |
| genitive | tiu'un | tiukujen | |
| partitive | tiukua | tiukuja | |
| illative | tiukuun | tiukuihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | tiuku | tiu'ut | |
| accusative | nom. | tiuku | tiu'ut |
| gen. | tiu'un | ||
| genitive | tiu'un | tiukujen | |
| partitive | tiukua | tiukuja | |
| inessive | tiu'ussa | tiu'uissa | |
| elative | tiu'usta | tiu'uista | |
| illative | tiukuun | tiukuihin | |
| adessive | tiu'ulla | tiu'uilla | |
| ablative | tiu'ulta | tiu'uilta | |
| allative | tiu'ulle | tiu'uille | |
| essive | tiukuna | tiukuina | |
| translative | tiu'uksi | tiu'uiksi | |
| instructive | — | tiu'uin | |
| abessive | tiu'utta | tiu'uitta | |
| comitative | — | tiukuineen | |
Verb
tiuku
- Indicative present connegative form of tiukkua.
- Second-person singular imperative present form of tiukkua.
- Second-person singular imperative present connegative form of tiukkua.