Definify.com
Definition 2024
trącić
trącić
See also: tracić
Polish
Verb
trącić pf (imperfective trącać)
Conjugation
Conjugation of trącić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | trącić | |||||
| future tense | 1st | trącę | trącimy | |||
| 2nd | trącisz | trącicie | ||||
| 3rd | trąci | trącą | ||||
| past tense | 1st | trąciłem | trąciłam | trąciliśmy | trąciłyśmy | |
| 2nd | trąciłeś | trąciłaś | trąciliście | trąciłyście | ||
| 3rd | trącił | trąciła | trąciło | trącili | trąciły | |
| conditional | 1st | trąciłbym | trąciłabym | trącilibyśmy | trąciłybyśmy | |
| 2nd | trąciłbyś | trąciłabyś | trącilibyście | trąciłybyście | ||
| 3rd | trąciłby | trąciłaby | trąciłoby | trąciliby | trąciłyby | |
| imperative | 1st | niech trącę | trącimy | |||
| 2nd | trąci | trącicie | ||||
| 3rd | niech trąci | niech trącą | ||||
| passive adjectival participle | trącony | trącona | trącone | trąceni | trącone | |
| anterior adverbial participle | trąciwszy | |||||
| impersonal past | trącono | |||||
| verbal noun | trącenie | |||||