Definify.com
Definition 2025
transiturus
transiturus
Latin
Participle
trānsitūrus m (feminine trānsitūra, neuter trānsitūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | trānsitūrus | trānsitūra | trānsitūrum | trānsitūrī | trānsitūrae | trānsitūra | |
| genitive | trānsitūrī | trānsitūrae | trānsitūrī | trānsitūrōrum | trānsitūrārum | trānsitūrōrum | |
| dative | trānsitūrō | trānsitūrō | trānsitūrīs | ||||
| accusative | trānsitūrum | trānsitūram | trānsitūrum | trānsitūrōs | trānsitūrās | trānsitūra | |
| ablative | trānsitūrō | trānsitūrā | trānsitūrō | trānsitūrīs | |||
| vocative | trānsitūre | trānsitūra | trānsitūrum | trānsitūrī | trānsitūrae | trānsitūra | |