Definify.com
Definition 2025
translativus
translativus
Latin
Adjective
translātivus m (feminine translātiva, neuter translātivum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | translātivus | translātiva | translātivum | translātivī | translātivae | translātiva | |
| genitive | translātivī | translātivae | translātivī | translātivōrum | translātivārum | translātivōrum | |
| dative | translātivō | translātivō | translātivīs | ||||
| accusative | translātivum | translātivam | translātivum | translātivōs | translātivās | translātiva | |
| ablative | translātivō | translātivā | translātivō | translātivīs | |||
| vocative | translātive | translātiva | translātivum | translātivī | translātivae | translātiva | |
Related terms
References
- translativus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- translativus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “translativus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.