Definify.com
Definition 2025
trouw
trouw
Dutch
Adjective
trouw (comparative trouwer, superlative trouwst)
Inflection
| Inflection of trouw | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | trouw | |||
| inflected | trouwe | |||
| comparative | trouwer | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | trouw | trouwer | het trouwst het trouwste |
|
| indefinite | m./f. sing. | trouwe | trouwere | trouwste |
| n. sing. | trouw | trouwer | trouwste | |
| plural | trouwe | trouwere | trouwste | |
| definite | trouwe | trouwere | trouwste | |
| partitive | trouws | trouwers | — | |
Noun
trouw m (plural trouwen, diminutive trouwtje n)
trouw f (uncountable)
- faithfulness
- Groot is Uw trouw, o Heer[1]— Great is Thy faithfulness, oh Lord
Derived terms
Verb
trouw