Definify.com
Definition 2025
tucian
tucian
Old English
Verb
tūcian
Conjugation
Conjugation of tūcian (weak class 2)
| infinitive | tūcian | tō tūcianne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | tūcie tūciġe |
tūcode |
| 2nd-person singular | tūcast | tūcodest |
| 3rd-person singular | tūcaþ | tūcode |
| plural | tūciaþ tūciġaþ |
tūcodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | tūcie tūciġe |
tūcode |
| plural | tūcien tūciġen |
tūcoden |
| imperative | ||
| singular | tūca | |
| plural | tūciaþ tūciġaþ |
|
| participle | present | past |
| tūciende tūciġende |
(ġe)tūcod | |
Synonyms
- ġetucian
- ġetūcian
Derived terms
- mistūcian
Descendants
- English: tuck