Definify.com
Definition 2025
tudiculo
tudiculo
Latin
Verb
tudiculō (present infinitive tudiculāre, perfect active tudiculāvī, supine tudiculātum); first conjugation
- to stir, stir about
 
Inflection
| Conjugation of tudiculo (first conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | tudiculō | tudiculās | tudiculat | tudiculāmus | tudiculātis | tudiculant | 
| imperfect | tudiculābam | tudiculābās | tudiculābat | tudiculābāmus | tudiculābātis | tudiculābant | |
| future | tudiculābō | tudiculābis | tudiculābit | tudiculābimus | tudiculābitis | tudiculābunt | |
| perfect | tudiculāvī | tudiculāvistī | tudiculāvit | tudiculāvimus | tudiculāvistis | tudiculāvērunt, tudiculāvēre | |
| pluperfect | tudiculāveram | tudiculāverās | tudiculāverat | tudiculāverāmus | tudiculāverātis | tudiculāverant | |
| future perfect | tudiculāverō | tudiculāveris | tudiculāverit | tudiculāverimus | tudiculāveritis | tudiculāverint | |
| passive | present | tudiculor | tudiculāris, tudiculāre | tudiculātur | tudiculāmur | tudiculāminī | tudiculantur | 
| imperfect | tudiculābar | tudiculābāris, tudiculābāre | tudiculābātur | tudiculābāmur | tudiculābāminī | tudiculābantur | |
| future | tudiculābor | tudiculāberis, tudiculābere | tudiculābitur | tudiculābimur | tudiculābiminī | tudiculābuntur | |
| perfect | tudiculātus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | tudiculātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | tudiculātus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | tudiculem | tudiculēs | tudiculet | tudiculēmus | tudiculētis | tudiculent | 
| imperfect | tudiculārem | tudiculārēs | tudiculāret | tudiculārēmus | tudiculārētis | tudiculārent | |
| perfect | tudiculāverim | tudiculāverīs | tudiculāverit | tudiculāverīmus | tudiculāverītis | tudiculāverint | |
| pluperfect | tudiculāvissem | tudiculāvissēs | tudiculāvisset | tudiculāvissēmus | tudiculāvissētis | tudiculāvissent | |
| passive | present | tudiculer | tudiculēris, tudiculēre | tudiculētur | tudiculēmur | tudiculēminī | tudiculentur | 
| imperfect | tudiculārer | tudiculārēris, tudiculārēre | tudiculārētur | tudiculārēmur | tudiculārēminī | tudiculārentur | |
| perfect | tudiculātus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | tudiculātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | tudiculā | — | — | tudiculāte | — | 
| future | — | tudiculātō | tudiculātō | — | tudiculātōte | tudiculantō | |
| passive | present | — | tudiculāre | — | — | tudiculāminī | — | 
| future | — | tudiculātor | tudiculātor | — | — | tudiculantor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | tudiculāre | tudiculāvisse | tudiculātūrus esse | tudiculārī | tudiculātus esse | tudiculātum īrī | |
| participles | tudiculāns | — | tudiculātūrus | — | tudiculātus | tudiculandus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
| tudiculāre | tudiculandī | tudiculandō | tudiculandum | tudiculātum | tudiculātū | ||
Descendants
- French: touiller
 
References
- tudiculo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - Félix Gaffiot (1934), “tudiculo”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.