Definify.com
Definition 2025
tunnistin
tunnistin
Finnish
Noun
tunnistin
- A sensor (device that detects certain external stimuli and responds in a distinctive manner).
- A detector (device capable of registering a specific substance or physical phenomenon).
Declension
| Inflection of tunnistin (Kotus type 33/kytkin, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | tunnistin | tunnistimet | |
| genitive | tunnistimen | tunnistimien tunnistinten |
|
| partitive | tunnistinta | tunnistimia | |
| illative | tunnistimeen | tunnistimiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | tunnistin | tunnistimet | |
| accusative | nom. | tunnistin | tunnistimet |
| gen. | tunnistimen | ||
| genitive | tunnistimen | tunnistimien tunnistinten |
|
| partitive | tunnistinta | tunnistimia | |
| inessive | tunnistimessa | tunnistimissa | |
| elative | tunnistimesta | tunnistimista | |
| illative | tunnistimeen | tunnistimiin | |
| adessive | tunnistimella | tunnistimilla | |
| ablative | tunnistimelta | tunnistimilta | |
| allative | tunnistimelle | tunnistimille | |
| essive | tunnistimena | tunnistimina | |
| translative | tunnistimeksi | tunnistimiksi | |
| instructive | — | tunnistimin | |
| abessive | tunnistimetta | tunnistimitta | |
| comitative | — | tunnistimineen | |
See also
Verb
tunnistin
- First-person singular indicative past form of tunnistaa.