Definify.com
Definition 2025
turbidus
turbidus
Latin
Adjective
turbidus m (feminine turbida, neuter turbidum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | turbidus | turbida | turbidum | turbidī | turbidae | turbida | |
| genitive | turbidī | turbidae | turbidī | turbidōrum | turbidārum | turbidōrum | |
| dative | turbidō | turbidō | turbidīs | ||||
| accusative | turbidum | turbidam | turbidum | turbidōs | turbidās | turbida | |
| ablative | turbidō | turbidā | turbidō | turbidīs | |||
| vocative | turbide | turbida | turbidum | turbidī | turbidae | turbida | |
- comparative: turbidior, superlative: turbidissimus
Descendants
References
- turbidus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- turbidus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “turbidus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.