Definify.com
Definition 2025
turbinatus
turbinatus
Latin
Adjective
turbinatus m (feminine turbinata, neuter turbinatum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | turbinatus | turbinata | turbinatum | turbinatī | turbinatae | turbinata | |
| genitive | turbinatī | turbinatae | turbinatī | turbinatōrum | turbinatārum | turbinatōrum | |
| dative | turbinatō | turbinatō | turbinatīs | ||||
| accusative | turbinatum | turbinatam | turbinatum | turbinatōs | turbinatās | turbinata | |
| ablative | turbinatō | turbinatā | turbinatō | turbinatīs | |||
| vocative | turbinate | turbinata | turbinatum | turbinatī | turbinatae | turbinata | |
References
- turbinatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “turbinatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.