Definition 2024
turul
turul
Hungarian
Statue of a turul
Noun
turul (plural turulok)
- turul (Hungarian mythological bird)
Declension
Inflection (stem in -o-, back harmony) |
|
singular |
plural |
nominative |
turul
|
turulok
|
accusative |
turult
|
turulokat
|
dative |
turulnak
|
turuloknak
|
instrumental |
turullal
|
turulokkal
|
causal-final |
turulért
|
turulokért
|
translative |
turullá
|
turulokká
|
terminative |
turulig
|
turulokig
|
essive-formal |
turulként
|
turulokként
|
essive-modal |
—
|
—
|
inessive |
turulban
|
turulokban
|
superessive |
turulon
|
turulokon
|
adessive |
turulnál
|
turuloknál
|
illative |
turulba
|
turulokba
|
sublative |
turulra
|
turulokra
|
allative |
turulhoz
|
turulokhoz
|
elative |
turulból
|
turulokból
|
delative |
turulról
|
turulokról
|
ablative |
turultól
|
turuloktól
|
Possessive forms of turul
|
possessor |
single possession |
multiple possessions |
1st person sing. |
turulom
|
turuljaim
|
2nd person sing. |
turulod
|
turuljaid
|
3rd person sing. |
turulja
|
turuljai
|
1st person plural |
turulunk
|
turuljaink
|
2nd person plural |
turulotok
|
turuljaitok
|
3rd person plural |
turuljuk
|
turuljaik
|