Definify.com
Definition 2025
twiccian
twiccian
Old English
Verb
twiccian
Conjugation
Conjugation of twiccian
| infinitive | twiccian | tō twiccienne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | twicci(ġ)e | twiccode |
| 2nd-person singular | twiccast | twiccodest |
| 3rd-person singular | twiccaþ | twiccode |
| plural | twicciaþ | twiccodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | twicci(ġ)e | twiccode |
| plural | twicci(ġ)en | twiccoden |
| imperative | ||
| singular | twicca | |
| plural | twicciaþ | |
| participle | present | past |
| twicci(ġ)ende | (ġe)twiccod | |
Related terms
- *twiċċan
Descendants
- Middle English: twikken
- Scots: twik
- English: tweak