Definify.com

Definition 2024

twierdzić impf ‎(perfective stwierdzić)

Conjugation of twierdzić impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		twierdzić
present tense	1st	twierdzę			twierdzimy
	2nd	twierdzisz			twierdzicie
	3rd	twierdzi			twierdzą
past tense	1st	twierdziłem	twierdziłam		twierdziliśmy	twierdziłyśmy
	2nd	twierdziłeś	twierdziłaś		twierdziliście	twierdziłyście
	3rd	twierdził	twierdziła	twierdziło	twierdzili	twierdziły
future tense	1st	będę twierdził¹	będę twierdziła¹		będziemy twierdzili¹	będziemy twierdziły¹
	2nd	będziesz twierdził¹	będziesz twierdziła¹		będziecie twierdzili¹	będziecie twierdziły¹
	3rd	będzie twierdził¹	będzie twierdziła¹	będzie twierdziło¹	będą twierdzili¹	będą twierdziły¹
conditional	1st	twierdziłbym	twierdziłabym		twierdzilibyśmy	twierdziłybyśmy
	2nd	twierdziłbyś	twierdziłabyś		twierdzilibyście	twierdziłybyście
	3rd	twierdziłby	twierdziłaby	twierdziłoby	twierdziliby	twierdziłyby
imperative	1st	—			twierdźmy
	2nd	twierdź			twierdźcie
	3rd	niech twierdzi			niech twierdzą
active adjectival participle		twierdzący	twierdząca	twierdzące	twierdzący	twierdzące
contemporary adverbial participle		twierdząc
impersonal past		twierdzono
verbal noun		twierdzenie
¹or: będę twierdzić, będziesz twierdzić etc.