Definify.com
Definition 2024
tykać
tykać
Polish
Verb
tykać impf (perfective tyknąć)
- to tick (to make a ticking noise)
- to touch
- (colloquial) to address with the informal T-form, using the second-person pronoun ty (instead of e.g. pan); to thou
Conjugation
Conjugation of tykać impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
infinitive | tykać | |||||
present tense | 1st | tykam | tykamy | |||
2nd | tykasz | tykacie | ||||
3rd | tyka | tykają | ||||
past tense | 1st | tykałem | tykałam | tykaliśmy | tykałyśmy | |
2nd | tykałeś | tykałaś | tykaliście | tykałyście | ||
3rd | tykał | tykała | tykało | tykali | tykały | |
future tense | 1st | będę tykał1 | będę tykała1 | będziemy tykali1 | będziemy tykały1 | |
2nd | będziesz tykał1 | będziesz tykała1 | będziecie tykali1 | będziecie tykały1 | ||
3rd | będzie tykał1 | będzie tykała1 | będzie tykało1 | będą tykali1 | będą tykały1 | |
conditional | 1st | tykałbym | tykałabym | tykalibyśmy | tykałybyśmy | |
2nd | tykałbyś | tykałabyś | tykalibyście | tykałybyście | ||
3rd | tykałby | tykałaby | tykałoby | tykaliby | tykałyby | |
imperative | 1st | — | tykajmy | |||
2nd | tykaj | tykajcie | ||||
3rd | niech tyka | niech tykają | ||||
active adjectival participle | tykający | tykająca | tykające | tykający | tykające | |
passive adjectival participle | tykany | tykana | tykane | tykani | tykane | |
contemporary adverbial participle | tykając | |||||
impersonal past | tykano | |||||
verbal noun | tykanie | |||||
1or: będę tykać, będziesz tykać etc. |